eIDAS (eelektronies IDverleiding, Averifikasie en vertroue Services) is 'n EU-regulasie oor identifikasiedienste en vertroue in elektroniese elektroniese transaksies in die interne mark. Dit is 'n stel standaarde vir elektroniese identifikasie en vertrouensdienste vir elektroniese transaksies in die Europese interne mark. Dit is vasgestel in die EU-verordening № 910/2014 van 23 Julie 2014 oor elektroniese identifikasie en herroep Richtlijn 1999/93 / EG met ingang van 30 Junie 2016. Dit het op 17 September 2014 in werking getree. Dit geld vanaf 1 Julie 2016.
eIDAS hou toesig oor elektroniese identifikasie en trustdienste vir elektroniese transaksies in die Europese Unie interne mark. Dit reguleer elektroniese handtekeninge, elektroniese transaksies, die betrokke owerhede en die prosesse vir die inbedding daarvan, om te verseker dat gebruikers veilig op die internet sake kan doen, soos elektroniese fondsoorplasing of transaksies met openbare dienste. Beide die ondertekenaar en die ontvanger het toegang tot 'n hoër vlak van gerief en sekuriteit. In plaas daarvan om op tradisionele metodes soos pos-, faksdienste of persoonlik staat te maak om papierdokumente te stuur, kan hulle nou transaksies oor grense heen doen, bv. deur gebruik te maak van "1-klik-tegnologie".
eIDAS het standaarde geskep waarin elektroniese handtekeninge, gekwalifiseerde digitale sertifikate, elektroniese seëls, tydstempels en ander bewyse van verifikasiemeganismes elektroniese transaksies met dieselfde wettige geldigheid moontlik maak as wat op papier uitgevoer word.
Die eIDAS-regulasie het in Julie 2014 in werking getree as 'n maatreël om veilige en naatlose elektroniese transaksies in die Europese Unie te fasiliteer. EU-lidlande is verplig om elektroniese handtekeninge te erken wat aan eIDAS-standaarde voldoen
